Եթե մարդիկ չեն կարողանում թռչել, թող թռչել սովորեցնեն իրենց երեխաներին:

Այն էլ սովորեցնեն թռչել

Բարձր,

Արագ,

Հեռու,

Գեղեցիկ:

Կգա ժամանակը, երբ երեխաները կտարածեն իրենց թևերն ու կսավառնեն:

Թող մեծերը պարզապես հետևեն երեխաներին, որպեսզի վերջիններս չընկնեն:

Եվ այնժամ կպարզեն, որ իրենք ևս թռչում են:

Այս մեթոդը հարկավոր է կիրառել այն դեպքում, երբ մարդիկ ընդհուպ մոտեցել են անդունդի եզրին և փրկվելու այլևս ելք չկա:

Այսինքն՝ սկսել անմիջապես:

Եվ հարկավոր է գիտակցությունից ջնջել միտքը, թե «Սովորել կարող են միայն այն, ինչը սովորեցնում են»:

Դա սուտ է, և այն կործանարար է:

Դրա փոխարեն հարկավոր է ընդունել օրենք. «Սովորիր՝ սովորենք»:

Դա է Ճիշտը, և այն փրկություն է:

Միայն թե չմոռանաք այդ օրենքին հավելել հավատ, հույս, սեր, անկեղծություն, գեղեցկություն և ստեղծագործական համբերություն:

Բուշետի, Վրաստան. 10.09.2004թ.

Աղբյուրը՝  Շալվա Ամոնաշվիլի, «Շտապե՛ք երեխաներ, թռչել ենք սովորելու», (Մոսկվա, 2005)

Ռուսերենից թարգմանությունը՝  Նունե Մովսիսյանի

Լուսանկարը՝  http://www.ampravda.ru/news/850.html

Նաև՝  Թևեր

Միտքը՝ սրտին

Որտե՞ղ ես,  ժպիտ իմ