Մի՛ ձգտիր ճանաչման: Դրական բացականչությունները, մեծարումը և գովաբանումը, աշխարհի ամենաբարձր ծափահարությունները երբեք չեն կարող բավարարել քո սրտի խորին ձգտումները: Դա կարող է լինել միայն ժամանակավոր և պայմանական, դու կսպառես քեզ՝ ձգտելով հասնել ճանաչման:
Քո լույսը երբեք չի կարող դրսից լինել, ընկե՛ր իմ, այն կարող ես գտնել միայն քո ներսում: Քո սովորական լինելու մեջ մեծ ուժ կա թաքնված: Հոգու խորքում դու արտասովոր ես, մասնավորապես՝ առանձնահատուկ, քանի դեռ կյանքը քեզ չի պառակտել: Դա ուժ է, որը կարող է շարժել օվկիանոսներ և մոլորակներ:
Մի՛ համեմատիր քեզ, մի՛ ձգտիր ինչ-որ մեկին նմանվել: Չի՛ ստացվի:
Դու յուրօրինակ ծաղիկ ես, անսովոր նույնիսկ քո վշտի կրակներով, կասկածով, ցավով, քո կարոտներով:
Դու բացարձակ վերլուծաբան ես, Նրա անզուգական արտահայտությունը, որը երբեք չի կարող հայտնի դառնալ:
Դու երբեք չես կարող դառնալ ուրիշ մի ծաղիկ, ու հենց դրա մեջ է քո մեծությունը, քո արժեքը:
Մի՛ փոխվիր, Տիեզերքը քեզ թաքուն գնահատում է այն բանի համար, որ դու այդպիսին ես:
Աղբյուր՝ Джефф Фостер
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նունե Մովսիսյանի
Կարող եք ծանոթանալ նաև՝ «Ջեֆֆ Ֆոստեր»
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 