Անձրև…նշանակում է մենք տանը մենակ ենք, մենակ ենք մեր փոքրիկ աշխարհում` հիմնովին փակված փափուկ ամպերով:
Ու մեզ համար ոչինչ վախենալու չէ, մենք միասին ենք՝ կրակի մոտ: Շատ-շատ դարեր առաջվանից այստեղ ենք՝ արևի լույսով ողողված, կամացուկ պտտվում ենք այս գողտրիկ Երկրում: Մենք կարող ենք հանգստանալ, իսկ հետո նորից ստուգել՝ ի՞նչ կա այնտեղ…
Անձրևը քո թաց մազերն են, մաքուր ջրի կաթիլները, թանկարժեք, ինչպես զմրուխտի հատիկներ: Ու այս ամենը մեզ նվիրել են ամպերը: Մենք թրջվել ենք, ջրով ողողել է անձրևն ու մեզ բերել իր խշշոցը: Մենք մենակ ենք անձրևի պատի ետևում:
Ի՛նչ հարմարավետ է այս խոնավ Երկրում…
Անձրև՛, մեր բարի, երկրային Անձրև: Եթե Երկրի վրա անձրև չլիներ, մենք կփախչեինք այստեղից, կգնայինք այնտեղ, ուր անձև է գալիս: Անձրև՛: Անձրև՛:
Դու հարցնում ես՝ ինչու եմ ես անձրև սիրու՞մ …Որովհետև մենք երկուսով ենք: Մենք հարկադրված չենք լինի հյուր գնալու, ու ոչ մեկն էլ մեզ հյուր չի գա, որովհետև…անձրևում է:
Անձրև է, և ոչ մեկը մեզ չի խանգարի համբուրել խոնավ շուրթերը:
Անձրև՛…քեզ անհրաժեշտ է իմ ջերմությունը, առանց ինձ դու մրսում ես, Անձրև՛ է:
Անձրև՛, և դա միայն մերն է, երկրայինը: Բոլոր մոլորակներում՝ սև, երկրային, նարնջագույն երկնքում՝ ամենուր արևը նույնն է: Իսկ անձրև գալիս է միայն մեր մոլորակում:
Տա՛ք անձրև, դու մեզ մոտ լա՞վ ես զգում, դու չե՞ս լքի մեզ, ճի՞շտ է:
Հարմար ու հեշտ է ապրել Երկրի վրա: Ճի՞շտ է:
Դու թախծում ես: Քեզ ասել են, ….որ երկրի վրա անձրևները տարբեր են լինում. գորշ, սնկաձև…
Այո՛, դա ճիշտ է: Այդպես լինում է:
Իսկ դու մի՛ հավատա, մի՛ հավատա, սիրելի՛ս, մի՛ հիշիր, մի՛ պատմիր տանը ոչ մեկին այդ մասին:
Իսկ, երբ դու ինձ մոտ թռչես ընդմիշտ, խոստանո՛ւմ եմ, ամեն ինչ կլինի այլ կերպ:
Ես երդվում եմ. մեզ մոտ երբեք ոչինչ չի կրկնվի, ես քեզ համար լուսե ամպերի ժանյակի միջով վար կբերեմ արևի երկար շողեր, որոնք կվերածեմ միլիոնավոր բյուրեղյա կաթիլների:
Թռի՛ր:
Աղբյուր՝ Той, которая впервые узнала, что такое дождь
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նունե Մովսիսյանի
Ցանկության դեպքում կարող եք ծանոթանալ նաև՝