Մարդիկ կան, ովքեր մշտապես ձգվում են արտաքին աշխարհ, քայլում են աշխարհի հետ համահունչ, ապրում են մարդկանց կողքին և նրանց հետ և, երբ հասնում է ժամանակը` ծաղկում են ու բացվում դրսում ` աշխարհին ու մարդկանց ի տես: Նրանք աշխարհի և մարդկանց համար տեսանելի են և հասանելի:
Մարդիկ էլ կան, ովքեր ճյուղավորվում են իրենք իրենց ներսում, իրենք իրենց ժամանակ առ ժամանակ պարտադրո՛ւմ են աշխարհ մտնել, ստիպո՛ւմ են քայլել մարդկանց կողքին և նրանց հետ և, երբ հասնում է ժամանակը` ծաղկում ու բացվում են ներսում` աշխարհին անտես և մարդկանց աչքից հեռու…
Ի դեպ, գիտե՞ք` մարդու հոգին էլ հոտ ունի: Ուղղակի մարդու հոգու բույրը կախված է, թե մարդն ինչպես է իր օրն ապրել և, թե ինչով է այն լցրել…
Որոշե՛ք` դուք ո՞ր տեսակին եք պատկանում և ամենակարևորը` մի՛ մեղադրեք նրանց, ում ծաղկունքը ձեզ համար տեսանելի չէ: Չէ՞ որ դուք չգիտեք` ի՜նչ բողբոջներ են պայթում նրանց հոգիներում…
Դե, ուրեմն, ի սեր Աստծո, բարի եղեք` մի՛ մեղադրեք:
Ն.Մ.