Ծնունդը ոչ միայն գործողություն է: Ծնունդը գործընթաց է: Կյանքի նպատակը ամբողջությամբ ծնվելու մեջ է, թեև ողբերգականության ուժից շատերիս մեջ առանձնահատուկ տարրեր մեռնում են նախքան կհասցնենք ծնվել:

Ապրել նշանակում է ամեն պահ ծնվել: Երբ ծնունդը կանգ է առնում, սկսվում է մահը:

Ֆիզիոլոգիապես մեր բջջային համակարգը մշտապես ծննդյան գործընթացի մեջ է, բայց հոգեպես մեզնից շատերը որոշակի պահից սկսած դադարում են ծնվել:

Որոշ մարդիկ աշխարհ են գալիս ամբողջովին մեռելածին, նրանք շարունակում են ապրել միայն ֆիզիոլոգիապես, մինչդեռ էության հոգեբանական խորքերում թաքնված ցանկություն կա վերադառնալ դեպի արգանդ, մթություն, մահ. նրանք խելագարներ կամ գրեթե խելագարներ են:

Շատերը շարունակում են շարժվել կյանքի ճանապարհով, միայն թե նրանք անկարող են լիովին կտրվել պորտալարից և սիմբիոտիկ համակեցությամբ կախված են մնում մորից, հորից, ընտանիքից, ցեղից, պետությունից, պաշտոնից, փողից, աստվածությունից և այլնից:

Նրանք երբեք իրենք իրենցով չեն դրսևորվում լիարժեք, հետևաբար երբեք չեն ծնվում ամբողջությամբ:

Աղբյուր՝   Эрих Фромм — Природа благополучия

Ռուսերենից թարգմանությունը՝  Նունե Մովսիսյանի