Ահա և մտերիմ մարդիկ հայտնվեցին տանը, ընդ որում, բոլորը միասին: Եվ պարզվեց, որ նրանք միմյանց դժվարանում են դիմանալ…
Մեկ շաբաթ էլ չի անցել, և տանը մնալն անտանելի է դարձել, թեև նախկինում կարծում էին, որ ընտանիքում ամեն ինչ լավ է: Հրաշալի երեխաներ, սիրող ամուսիններ, բարի և պատասխանատու ծնողներ…
Մինչդեռ մի քանի օրից արդեն իսկ բոլորը պատրաստ են իրար կոկորդ կրծել:
Վիրուս է հայտնվել՝ չար մանրէ: Նա անցել է սննդի միջոցով և հայտնվել է՝ տեսանելի դառնալով սկսել բազմապատկվել: Այն գոյություն է ունեցել վաղուց, ուղղակի հիմա է հայտնվել:
Հիվանդ հարաբերությունների գլխավոր նշանը դրսևորվում է համատեղ մնալու անհանդուրժողականությամբ:
Սերն արտահայտվում է սիրած մարդու կողքին լինելու ցանկությամբ: Սիրած մարդու ֆիզիկական ներկայությունը չի նյարդայնացնում: Ընդհակառակը՝ ուզում ես ավելի մոտ լինել և ավելի երկար մնալ նրա հետ: Նա չի խանգարում, ինչպես չեն խանգարում ոտքը կամ ձեռքը: Սկսում են խանգարել, երբ հիվանդանում են: Երբ նրանց հետ ինչ-որ բան արդեն այնպես չէ:
Սա չի նշանակում, որ հարաբերությունները դատապարտված են: Սա նշանակում է, որ դուք պետք է գիտակցեք խնդիրը և գտնեք պատճառը: Փորձեք հասկանալ՝ ինչու է ձեզ համար դժվար լիարժեք և ջերմ լինել այն մարդկանց հետ, ում դուք սիրում եք: Ոնց որ թե սիրում էիք: Այդ խնդիրը սկզբում ձեզ թույլ չի տա երջանիկ լինել: Իսկ, հետո, իհարկե, անպայման իր դերակատարումը կունենա հարաբերությունների փլուզման մեջ: Գուցե անցնի մեկ տարի, միգուցե՝ հինգ, մեկ է, փլուզումն անխուսափելի է լինելու: Նույնիսկ, եթե դուք ֆորմալ առումով միասին լինեք:
Երբ ձերոնցից բացի շրջապատում չկան ուրիշ մարդիկ, երբ չկան նոր տպավորություններ, երբ փախչելու և շեղվելու ոչ մի տեղ չկա՝ հարաբերությունները դառնում են ծայրաստիճան պարզ և իրական: Ահա թե ինչ եք դուք իրականում մեկդ մյուսի հանդեպ զգում: Ահա ձեր իրական զգացմունքները՝ դրանք այստեղ են և հիմա:
Մարդուն ավելի լավ ճանաչելու համար նրա հետ կարելի է անգամ Մերձավոր Արևելք գնալ, ընդ որում, նույն խցում նստած: Կամ քայլարշավ անել միասին և ապրել նույն վրանում: Երբեմն էլ գոնե մի քանի օր կամ մի շաբաթ մնալ տանը:
Իսկ, որպեսզի ավելի լավ հասկանաք, թե ինչ է կատարվում ձեր ընտանիքում, կարելի է մեկ-երկու շաբաթ միասին տանը մնալ: Եթե այդ ընթացքում «արշավախմբային կատաղություն» զարգանա, ուրեմն՝ պետք չէ զայրույթի համար մեղավորներ փնտրել-գտնել: Ուղղակի սկսել է ի հայտ գալ կործանարար մանրէն, որը վաղուցվանից կար:
Մի քանի օր միասին ապրելու անկարողությունը, նյարդային վիճակը, ճնշված զայրույթը, ձանձրույթը, հոգնածությունը խոսում է հարաբերությունների հիվանդության մասին: Այն հարկավոր է բուժել: Բուժել խոսելով, գրկելով, համբուրելով, փոխըմբռնումով, քնքշությամբ, իսկ երբեմն էլ՝ արմատական միջոցներով:
Աղբյուրը՝ Анна Кирьянова
Ռուսերենից թարգմանությունը` Նունե Մովսիսյանի
Կարող եք ծանոթանալ նաև` «Աննա Կիրյանովա» կայքէջ
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 
Уведомление: Ձեր իրական զգացմունքներն այստեղ են և հիմա. Գրականություն – Անահիտ Հովհաննիսյան