Հանուն այգաբացի մշուշի`

սովորի՛ր ապրել թեթև, վեր բարձրանալ տագնապներից, մռայլությունից:

Հարթեցրո՛ւ սուր անկյունները, քնքշություն և նրբանկատություն շնչիր, ուրիշներին վերաբերիր այնպես, ասես ավելի փխրուն և կենդանի բան չկա աշխարհում:

Հանուն օվկիանոսի`

թույլ մի՛ տուր, որ մակերեսը քեզ շեղի ներքին խորքից: Մի՛ կապվիր կապիտանների և նավերի հետ. թող նրանք շարունակեն խաղալ իրենց խաղը, քո բոլոր գանձերը և աշխարհները քո ներսում են:

Հանուն ուշահաս սառը խաղողի`

ուշադի՛ր եղիր ժամանակի ներքին զգացողություններին, քեզ մի՛ մտրակիր, մի՛ մեղադրիր դեռ չեղած բաների համար: Զգա՛, թե ինչպես են քո ներսում պտուղներն ու զգացմունքները հասունանում ճիշտ ժամանակին:

Հանուն Արևից քո միջով անցնող ոսկե գծի`

զգա՛ այդ կապը` ինչպես է ամենը կապվում ամենի հետ, և ինչպես ես դու աճում, և ինչպես ես հավասարվում ինքդ քո էությանը, և նոր ուժ ես ձեռք բերում, և ձայնդ է հնչում բարձր, որպեսզի քեզ լսեն, որպեսզի արձագանքեն և մնան, և դիմեն քեզ:

Հանուն կյանքի:

Աղբյուրը` sobiratelzvezd.ru

Ռուսերենից թարգմանությունը` Նունե Մովսիսյանի