Архив метки: հայկական

Ո՛ տայր ինձ զծուխ ծխանի Եւ զառաւօտն նաւասարդի,

Երբ արմատներով  մշեցի Արմանուշ տատս ասում էր բաներ, որոնք լավ կլիներ՝ չասեր, միշտ խոսակցության վերջում ավելացնում էր.

Առաջին անգամ Արցախ աշխարհում եղել եմ հեռավոր 1987թ. հոկտեմբեր ամսին՝

Սասնալանջ-Մհերի դուռ (Քանդակագործության-ճարտարապետության փառատոն)

Միշտ ուզեցել եմ հասկանալ` ինչու եմ մեր հոգևոր երգերը լսելիս ամեն անգամ այնքան հուզվում,

Հատիկը առհասարակ բոլոր մշակույթներում խորհրդանշում է կյանքն ու պտղաբերությունը, մահն ու վերածնունդը:

Հայ եկեղեցու պատմության մեջ Գրիգոր Լուսավորչից, Սահակ Պարթևից, Մեսրոպ Մաշտոցից ու Գրիգոր Նարեկացուց հետո, թերևս, ոչ ոք այնքան չի մեծարվել ու սիրվել, որքան Ներսես Շնորհալին:

«Ուսումնական հարսանիք» նախագիծ

Խոստովանում եմ՝  ամեն տարվա ապրիլի 24-ը միշտ էլ առանձնակի դժվարությամբ եմ ընդունել ու ծանրությամբ ճամփու դրել:

Համշենը անտառածածկ լեռներով և միջնադարյան քարե կամուրջներով հարուստ աշխարհ է: