Նայի՛ր ծառերին:

Երբ ուժեղ քամի է սկսվում, թվում է՝  այն կկործանի: Բայց այդպես չէ: Դա մարտահրավեր է ծառերի, բույսերի համար. արդյո՞ք ուզում են աճել, թե՞ ոչ:

Ուժեղ քամուց հետո նրանց արմատներն էլ ավելի խորն են մխրճվում հողի մեջ:

Կարելի է մտածել. «Այս բույսը շատ է նուրբ, ուժեղ քամին կպոկի»:

Բայց չէ, եթե բույսը ընդունում է, որ քամին ուժեղ է, և սկսում է քամու ուղղությամբ շարժվել, փրկվում է…ու ոչ միայն փրկվում է, այլև դառնում է էլ ավելի վստահ, քան առաջ էր:

«Այո՛: Ես ուզում եմ ապրել»: Դրանից հետո նա սկսում է էլ ավելի արագ աճել, որովհետև քամու մարտահրավերը նրան տվել է այնքա՜ն շատ ուժ:

Իսկ, եթե ծառը կամ բույսը չի շարժվում քամուն համընթաց, կործանվում է: Բայց դու մի՛ տխրիր դրա համար. վաղ, թե ուշ նա կկործանվի քամուց, որովհետև ապրելու այնքան էլ մեծ ցանկություն չունի:

Նա չգիտի գոյի օրենքը. եթե դուք ունեք իրականության զգացում, այն պաշտպանում է ձեզ: Իսկ, եթե պայքարում եք՝  կործանում է:

Աղբյուր՝   Ошо

Ռուսերենից փոխադրությունը՝  Նունե Մովսիսյանի

Կարող եք ծանոթանալ նաև  «Օշո» կայքէջին