Архив метки: Լեոնիդ Ենգիբարով

Ես քեզ աստղային անձրև եմ նվիրում:

Մարտի 15-ին ծնվել է Լեոնիդ Ենգիբարովը:

Անձրև…նշանակում է մենք տանը մենակ ենք, մենակ ենք մեր փոքրիկ աշխարհում` հիմնովին փակված փափուկ ամպերով:

Ես սիրում եմ քո աչքերը Ես վաղը քո ամուսնուն կասեմ. «Ես սիրում եմ նրա աչքերը»:

Մարտի 15-ին ծնվել է Լեոնիդ Ենգիբարյանը

Ցայտաղբյուրները Առավոտյան ժամերին մեծ աշնանային զբոսայգում ես հանդիպում էի մի մարդու, ով խուզում էր ցայտաղբյուրները: Նա կաշվե գոգնոց ուներ, մեծ թաց մկրատ եւ փայտե սանր:

‎«Ձեր աշխարհում ես չկարողացա ապրել, իսկ իմ աշխարհում ես մենակ եմ». Լեոնիդ Ենգիբարյան

Сказочник Всю ночь в огромном доме светилось одно окно. За окном жил сказочник (некоторые называли его поэтом); он писал сказки и дарил их людям, потому что без сказок людям живется трудно.

Ճանապարհը միակ բանն է, որը քեզ չի դավաճանում: Կձանձրացնի հարմարավետությունը, կսառչի սերը, և կմնա միայն Ճանապարհը, իսկ ինչ-որ տեղ՝ առջևում, կմարմրա Հույսը, որ կլինի սեր, խաղաղություն…

Մի՜ նեղացրեք մարդուն Մարդուն իզուր տեղը, հենց այնպես պետք չէ նեղացնել, որովհետև դա շատ վտանգավոր է: Իսկ եթե հանկարծ նա Մոցա՞րտ է: Բացի այդ, նա դեռ չի հասցրել ոչինչ գրել: Դուք նրան կնեղացնեք, և նա, ընդհանրապես, ոչինչ չի գրի: Չի … Читать далее →