Նկատե՞լ եք՝ յուրաքանչյուրիս շրջապատում կան, ապրում են մարդիկ, ում մենք չենք նկատում, ում գոյության նկատմամբ մենք պարզապես անտարբեր ենք: Բայց դրա փոխարեն մարդիկ էլ կան, ովքեր ֆիզիկապես մեր կողքին չեն, վաղուց չեն ապրում մեզ հետ, բայց… իրականում նրանք ապրում են մեզ հետ ու հենց մեր կողքին. մեզ հետ քնում են ու արթնանում, մեզ հետ տխրում են ու ուրախանում, մեզ հետ քայլում են ու նստում…

Նույնիսկ այն պահերին, երբ շատ զբաղված ես ու անհնարին է թվում ներկայությունը, մեկ էլ հանկարծ պարզորոշ զգում ես, որ մի անկյունում նստած` առեղծվածային ժպիտով նայում են քեզ…

Ես հարուստ եմ իմ չունեցածով…

Ն.Մ.