Ազգությամբ հնդիկ Էնթոնի դե Մելլոն հոգեթերապևտ է, աշխարհում հայտնի է հոգեվերլուծության և խմբային հոգեթերապիայի իր մեթոդներով, ինչպես նաև՝  արևելյան փիլիսոփայության և խորհրդապաշտական ուսմունքների նորովի մեկնաբանությամբ:

Հիմնադրել է Հովվական Խորհրդատվության և Հոգևորության Ինստիտուտը:

Գրել է «Երբ է Աստված ծիծաղում», «Հիմարության մեկ րոպե», «Վիշապը սավառնում է ամպերում» առակների շարքերը:

Մահացել է 1987 թվականին՝  55 տարեկան հասակում, Նյու Յորքում:

Ազատություն և սեր

Մարդն ինքնին հետաքրքիր է ճիշտ այնպես, ինչպես մայրամուտը կամ սիմֆոնիան են գեղեցիկ, այնպես, ինչպես ծառն է գեղեցիկ ինքնին, ոչ թե այն պատճառով, որ այն ստվեր ունի կամ էլ պտուղ է տալիս:

Այդպես ձեր սիրելին չի պատկանում ձեզ, այլ բոլորինն է կամ էլ ոչ մեկինը, ինչպես ոչ մեկին չի պատկանում արևը կամ ծառը: «Մնա ինքդ քեզ հետ, ունեցիր քո սեփական կարծիքը…»:

Այս խոսքերը և քեզ ազատություն կբերեն: Այժմ դուք պատրաստ եք սիրել: Եթե դուք կառչում եք ձեր կապվածությանը, ապա ուրիշին առաջարկում եք ոչ թե սեր, այլ շղթա, որը կապում է երկուսիդ էլ:

Սերը կարող է գոյություն ունենալ միայն լիարժեք ազատության պայմաններում: Իսկական սիրահարը սիրելիի մեջ տեսնում է միայն լավը, իսկ դա հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ սիրահարը իրոք ազատ է:

Աղբյուր՝  Энтони де Мелло — Свобода и любовь

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նունե Մովսիսյանի

Կարող եք ծանոթանալ նաև՝  Էնթոնի դե Մելլո, առակներ