Սերը էներգիա է: Որքան շատ է մեր ներսում սերը, այնքան շատ էներգիա մենք պետք է տանք՝ մեծացներով մեր հնարավորությունները վերահսկողության և իրավիճակի կառավարման հետ կապված` դաստիարակելով մեզ և ուրիշներին:

Որպեսզի ձեզ չվիրավորեն, հարկավոր է ունենալ ներքին ներդաշնակ կարգավիճակ: Սիրո միջոցով մարդն աշխարհից ստանում է ամբողջական ներքին անկախություն: Այդ դեպքում ոչ ոք չի կարող ձեզ վիրավորել:

Իսկ, եթե, այնուամենայնիվ, վիրավորել են, ապա դա ընդունեք որպես խթան՝  ինքներդ ձեզ վրա աշխատելու համար: Այդ դեպքում վիրավորանքները կվերանան՝ վերածվելով աշխարհը հասկանալու նոր հնարավորությունների:

Մենք բոլորս էլ հոգու խորքում իրականում վախենում ենք սիրուց, որովհետև այն տալիս է ոչ միայն վայելք: Սերը մարդուն ստիպում է բարոյական լինել, պարտադրում է ներել և զոհողությունների գնալ, հոգ տանել և դաստիարակել: Սերը մեզ ստիպում է փոխվել, իսկ փոփոխությունը հաճախ ուղեկցվում է կորուստով և տառապանքով:

Սերը մեզ ստիպում է պատասխանատվություն կրել մեր սիրելիների, ընտանիքի, ամբողջ մարդկության համար: Սերը մեզ ստիպում է հրաժարվել ցանկությունից, զայրույթից և ագահությունից: Որքան շատ ենք մենք ապրում առանց սիրո, այնքան ավելի շատ ենք մենք վախենում Նրանից, այնքան ավելի շատ տառապանք է Նա մեզ բերում:

Աղբյուրը՝  Лазарев С. Н. Опыт выживания

Ռուսերենից թարգմանությունը՝  Նունե Մովսիսյանի

Կարող եք ծանոթանալ նաև`

Կորոնավիրուս․ չորրորդ մաս

Կորոնավիրուս․ երրորդ մաս

Կորոնավիրուս․ երկրորդ մաս

Կորոնավիրուս․ առաջին մաս