Իմ ամենամեծ հոգևոր գուրուն (ուսուցիչ, խրատատու) միշտ էլ եղել է հոգեկան անհանգիստ, ոչ խաղաղ վիճակը:
Ես ուղղակի նստել եմ ցավի հետ՝ չփորձելով որևէ կերպ ինչ-որ տեղ փախչել:
Նստել եմ առանց սպասումի, առանց որևէ նպատակի, առանց որևէ փնտրտուքի. սա է ստեղծագործ վերափոխման «ամենահամով» տեղը:
Տեղ, որտեղ աղտեղությունը վերածվում է ոսկու:
Վշտի պահին, հիասթափության, զայրույթի, վախի և ցավի ժամանակ ես հենց այնպես նստել եմ, ուղղակի հանգստացել կրծքավանդակը սեղմող այրոցից:
Նստել եմ ժամեր շարունակ՝ չփորձելով փախչել կամ ինչ-որ բան շտկել:
Առանց հույսի, առանց պատրանքների նստել եմ այնքան ժամանակ, մինչև որ ընթացող այդ ուժեղ փոթորիկի մեջ չեմ բացահայտել միշտ ներկա՝ անսասան, ոչ կոնցեպտուալ աշխարհը:
Աշխարհը միշտ կա, և աշխարհն այդ՝ ես եմ:
Փոխանակ հոգեկան լարված վիճակից փախչելու, թույլ տվեք, որպեսզի խորին գաղտնիքներ բացահայտվեն…
Աղբյուր՝ Джефф Фостер
Ռուսերենից փոխադրությունը՝ Նունե Մովսիսյանի
Կարող եք ծանոթանալ նաև՝ «Ջեֆֆ Ֆոստեր»
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 
Уведомление: Աշխարհը միշտ կա և աշխարհն այդ՝ եսմ — Ղազարյան Էդգար