1981 թ. մայիսի 18-ին Փարիզում վախճանված Սարոյանը ընդամենը մի կտակ է ունենում` «Մոխիրս թաղեք Բիթլիսում»: Սակայն կյանքի վերջին պահերին կտակը փոխում է, որի հիման վրա էլ նրա մոխիրը տանում են Հայաստան և թաղում այնտեղ: Ասել է. «Չեմ ուզում ինձ թաղեն, վրես մեծ քար մը դնեն, որ մարդիկ գան, ըսեն` աս Սարոյանն է»: Սարոյանի ընկերը պատմում է. «Հասանք Պանթեոն, այնտեղ գրողներ կային եւ կոմունիստ մարդիկ: Տեսա փոս մը, բայց ի՞նչ ընել…»: Հետո փոսի վրա մեծ քար դրեցին, որտեղ մարդիկ գալիս են ու ասում` սա Սարոյանն է:
Աղբյուրը և լուսանկարը ` http://akunq.net/am/?p=19588
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 
Уведомление: Ես գիտեմ`որն է ճշմարտությունը, բայց ավելի լավ բան եմ փնտրում « Մեդիամանկավարժական բլոգ
Уведомление: Վիլյամ Սարոյանի կտակը | Eric Sahakyan
Уведомление: Վիլյամ Սարոյանի կտակը | ԱՆԺՈՒՐ ՄԵՐԻ
Уведомление: Հայոց լեզու առաջադրանք 1,2,3,4 | Սաթենիկ Մանուկյան