-Ուսուցի՛չ, տուր մեզ ազատ ապրելու օրինակներ, որ սովորենք:

Եվ ուսուցիչն ասաց.

Երբ ինչ-որ մեկը կտրում է քո ճամփան, լուռ մի կողմ քաշվիր, եթե գիտես քո անցնելիք ճանապարհը:

Երբ քեզ անհրաժեշտ է կացարան գտնել, բարի եղիր քեզ հյուրընկալող տիրոջ հանդեպ:

Երբ  հեռանալու ժամը գա, մնացողին հաջողություն մաղթիր, անկախ ամեն ինչից:

Երբ ծաղկած ծառ տեսնես քո ճանապարհին, մի՛  կոտրիր այն, հնարավոր է՝  այն ուրախություն պարգևի ուրիշներին:

Երբ լսում ես ողջյունի կանչ, անտարբեր մի՛ անցիր:

Երբ լսում ես երգող թռչունի, ծառը մի՛ թափահարիր:

Երբ տեսնում ես, որ երեխաներ են գալիս, ասա. «Մենք սպասում էինք ձեզ»:

Երբ բարի գործ ես անում, այն մի՛ գրանցիր քո նոթատետրում:

Երբ մտածում ես վիրավորանքի մասին, նայի՛ր հատակին թափված աղբին:

Աղբյուրը՝  Շալվա Ամոնաշվիլի, «Շտապե՛ք երեխաներ, թռչել ենք սովորելու», (Մոսկվա, 2005)

Թարգմանությունը՝  Նունե Մովսիսյանի

Լուսանկարը՝ անձնական արխիվից