Եթե հանկարծ դու հիվանդանում ես մի ինչ-որ ապուշ գրիպով կամ հարբուխով, ապա դա իրականում ոչ էլ հարբուխ է, այլ ընդամենը քնքշության պակասի նշան:

Հարկավոր են ոչ թե վիտամիններ կամ հակաբիոտիկներ, այլ Քնքշանք:

Քնքշանքը բարձրացնում է իմունիտետը, այն ավելին է, քան ցանկացած դեղամիջոց:

Քնքշանքը վերականգնում է առողջությունը և ապրելու ազդակ է տալիս:

Միով բանիվ` ապրեք Քնքշանքի հետ, մի՛ ամաչեք քնքուշ լինելուց և հիշե՛ք` քնքշանքը երբեք շատ չի լինում:

Քնքուշ խոսքեր ասեք իրար, հաճա՛խ ասեք, ասե՛ք առանձին և հրապարակավ:

Մի՛ ամաչեք, որ խոսքերն այդ պարզունակ են, մտերմիկ ու անհամեստ…

Ասեք և դուք կզարմանաք արդյունքներից, ուղղակի կզարմանաք…

Աղբյուրը`   Эдуард Тополь

Ռուսերենից թարգմանությունը` Նունե Մովսիսյանի