«Գեղեցկություն, բարություն, ճշմարտություն, սրանք են կյանքում հիմնականը: Մեծ գաղափարները մարդկանց մեծացնում են, զորացնում, ազնվացնում են…Բայց դրա համար պետք է մարդու գլուխը էնքան մեծ ու բանական լինի, որ մի մեծ գաղափար մտնի նրա մեջ ու մերվի: Դժբախտաբար մեծ մասմաբ էդպես չի լինում, գաղափարը չի մտնում գլխի մեջ, այլ գլուխն է մտնում գաղափարի մեջ…»: Թումանյան

Երանի՜ Ձեզ, իմ երիտասարդ բարեկամ

Երանի՜ Ձեզ, իմ երիտասարդ բարեկամ: Ձեզ համար մարդիկ կա՛ն, որոնց ստորագրությունը ունենալու համար կարող եք էդքան մտահոգություն ունենալ: Նախանձում եմ ձեզ, Երանի թե էդ թրթռուն և կենդանի թելը, որ Ձեզ կապում է կյանքի հետ, երբեք չկտրվի, և հավատաք միշտ, թե մարդիկ կան Ձեր կարծածի նման: Էդ տեսակ լավ մարդիկ կան թե չէ, ես չգիտեմ: Բայց Դուք էդպես արդեն լավ մարդ եք։ Աշխատեցեք մնալ էդպես։ Լավը մտածել, լավը տեսնել և լավը անել։

Հովհ. Թումանյան

29. 11. 1921. Պոլիս, Բերա

Տիեզերքի, բնության ու մարդու մասին

Նայեցի տիեզերքի մեծությանը, սուզվեցի նրա անեզրության մեջ…

Հասու եղա աստղերի կյանքին ու մարդու ոչնչությանը։

Նայեցի բնությանը և նրա բոլոր արարածներին։

Եվ ինչո՞վ է պարծենում մարդը. նա մինն է նրանցից և ուրիշ ոչինչ, նրանց անգիտակ։

Նայեցի բոլոր մարդկանց և իշխաններին, և՛ հասարակին, և աղքատին, և՛ փարթամին։

Երջանիկն է ամենից ուժեղը՝ նրան ոչինչ չի պակասում, նրան ոչնչով չի վախեցնում, նա հանգիստ է ու առողջ։

Նայեցի մարդուն իր ծննդյան օրից մինչև մահը-ամեն դիրքի վրա, նա՛ է միայն բարձրը, որ կանգնած է իր ոտքերի վրա, նա՛ է միայն գեղեցիկ, որ լուսավորված է իր սեփական լույսով, իր ներքին լույսով լուսավորվում է իրենից:

Աղբյուրը`  Հովհաննես Թումանյան, ԵԼԺ, հատոր 8, էջ 457

Կարող եք ծանոթանալ նաև  «Թումանյան» կայքէջին