Սերը հոգևոր փորձառություն է, այն իրականում ընդհանուր բան չունի սեռի և մարմնի հետ:
Սերն առնչվում է մարդու էության ներքին խորքայնության հետ: Նախ` եղիր ինքդ քեզ հետ, առաջին հերթին ճանաչիր ինքդ քեզ, և սերը կգա որպես պարգև:
Սերը մրցանակ է` անդինից ուղարկված: Այն թափվում է քո վրա, ինչպես ծաղիկներ… լցվում է քո մեջ` միաժամանակ առաջացնելով ունեցածը կիսելու մեծագույն ծարավ:
Նա, ով իր ներսում գտել է սիրո աղբյուրը, այլևս սիրված լինելու կարիք չունի. նրան, ինչ էլ լինի, կսիրեն:
Սա է կյանքի գաղտնիքը. անձը ի վերուստ պարգև է ստանում հենց միայն այն բանի համար, որ սիրում է մարդկանց: Մարդիկ հասկանում են, որ կա առնվազն մեկը, ով Սեր է ճառագում, և ում Սերն ինչ-որ բան ունենալու ակնկալիք չունի: Այս դեպքում շատերն են սկսում սիրել այդ մեկին, որովհետև մարդիկ նրա հետ հարաբերվելիս աստիճանաբար բացահայտում են իրենց ներսի աղբյուրը:
Եվ որքան շատ է մարդը լցնում և բաժանում իր Սերը, այնքան շատ է այն աճում…
Աղբյուրը` Ошо
Ռուսերենից փոխադրությունը` Նունե Մովսիսյանի
Կարող եք ծանոթանալ նաև «Օշո» կայքէջին
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 
Уведомление: Հուլիս-օգոստոսը` շաբաթ-կիրակի 2018 | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)
Уведомление: Օշո «Սերը որպես հոգևոր փորձառություն» — Hayreniq