Tag Archives: Էրգիր

Եղել է Մուշ քաղաքի Մայր եկեղեցին, գործել է մինչև 1915թ.:

Տարոնի աշուղները երգում էին.. «Լուսավորիչը ժողվեց դիվան՝ լցեց զնդան. Կաղ դեն եկավ ասաց. «Յաման, Զիս մի դներ զնդան։ Ես կեղիմ սուրբ Կարապետու փոշեհան…»։

Ես ինձ սենտիմենտալ չեմ համարում, բայց արի ու տես… Վանա լիճն ու Սիփանը հուզեցին, որովհետև չափից շատ էին անուշ ու նախշուն, Անիում հուզվեցի, որովհետև լիուլի, ափեափ ազատություն, վեհություն զգացի ու տեսա: Հուզեցին Արաքս գետի թափն ու հախուռն ուժը, Թոնդրակ լեռան հաստատուն … Читать далее →

Գրեթե  մեկ ամիս է՝  mskh-ում և իմ բլոգում պարբերաբար թողարկում եմ էրգրոտ լուսանկարներ, նյութեր, տեսանյութեր: Այսօր ցանկություն առաջացավ ամփոփել արված աշխատանքը, ինչն էլ սիրով անում եմ:

Վանի Մհերի դուռ անվանումը ստացած ժայռախորշը  գտնվում է ավելի քան 50 մետր բարձրության վրա:

«664 թ. (ՄԹ 1215 թ.), երբ Աստծո ողորմածությամբ Անի քաղաքի բեյը հզոր և զորեղ Զաքարիան էր… Ես` Հոնենց ընտանիքից Սուլեմ Սմբատորենցի որդի, Աստծո ծառա Տիգրանս, 

«ԶՎարագն ասեմ զբաղձալին,

Վանա լճի Աղթամար կղզում գտնվող եկեղեցի, հայ ճարտարապետության կոթողներից մեկը, հնում՝ Հայաստանի հոգևոր խոշոր կենտրոն՝ Աղթամարի վանական համալիրի բաղկացուցիչ մասը։

Թողած Կարսում, գետի ափին, տունս՝ շինված անտաշ քարով, Կարսը թողած, Կարսի այգին ու հայրենի երկինքը մով Եվ Կարինե Քոթանճյանին անգամ չասած մնաս բարով Ա՜նց եմ կենում հիմա օտար քաղաքների ճանապարհով: