Այս անհանգիստ աշխարհին ուղղակի նայիր Լռության, Խաղաղության և Ներողամտության խորքից, նայիր բյուրեղյա Մաքրությունից և կտեսնես մարդկանց, ովքեր մշտական վազքի մեջ են, ովքեր շտապում են «բռնագրավել իրենցը»` այլևս բաց չթողնելու մոլուցքով տարված…
Մարդիկ, ովքեր ամբողջ ընթացքում վիճաբանում են և մեկը մյուսին ինչ-որ բաներ ապացուցում…
Ճիշտ էր Սողոմոնը, երբ ասում էր. «Ունայնություն ունայնությանց և ոգու անշարժություն» և ավելացնում էր. «Սա էլ կանցնի…»:
Ի՜նչ հրաշալի է, որ Խաղաղությունն էլ տեղ ունի, որ Հրաշքի համար էլ տեղ կա, որ իսկական Հրաշք է այս ամենը ճանաչելն ու այս ամենի մասին խորհելը…
Քո հոգու համար սրանից ավելի թանկ բան չկա: Կարո՞ղ ես պատկերացնել: Այն ամենը, ինչ մենք տեսնում ենք` երկինքը, ամբողջ տիեզերքը, բոլոր աստղերը պստլիկ բաներ են, իսկ դու լույսի շող ես: Դու սկսվել ես և այլևս երբեք չես վերջանալու: Ի՜նչ հավես է:
Իսկ մենք վազվզում ենք, մտածում, որ վաղը մեռնելու ենք…
Աղբյուրը` Петр Мамонов
Ռուսերենից փոխադրությունը` Նունե Մովսիսյանի
Նկարի հեղինակ` Նինո Չակվետաձե
Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum) 
Уведомление: Թարգմանություններ — Դասավանդողի մեդիադարակ