Զարմանալի՜ այս աշխարհը.

Զարմանալի են ծառերը, որքա՜ն զարմանալի են նրանք ապրում:

Զարմանալի է փոքրիկ որդը, որն ապրում է ոչ այնքան երկար,

Զարմանալի են ձկները` ապրում են ջրում, իսկ մարդը շնչահեղձ է լինում և մեռնում:

Զարմանալի է ամենը, ինչը թռչկոտում է և թռչում` մորեխները, թռչունները, թիթեռները:

Եվ կենդանիներն են զարմանալի` կատուն, շունը, առյուծը, փիղը:

Եվ չափազանց զարմանալի է ինքը` մարդը:

Յուրաքանչյուր մարդ իր մեջ ամփոփում է այս ամբողջ աշխարհը:

Երբ ես նայում եմ ծառին` ասես ունենում եմ երկու ծառ. մեկը​` ինչ ես տեսնում եմ, իսկ մյուսը տեղավորվում է իմ աչքերում, գլխում, մտքերի մեջ:

Ես հեռանում եմ և մոռանում այդ ծառի մասին, իսկ հետո, երբ տեսնում եմ` գիտեմ, հիշում եմ:

Նշանակում է ծառը թաքնվել էր ինչ-որ տեղ` իմ մտքերում:

Ամեն ինչ գոյություն ունի ասես երկու անգամ. մեկը իրականում, իսկ մյուսը` իմ աչքերում, գլխում և մտքերում:

Աղբյուրը`  Януш Корчак

Ռուսերենից թարգմանությունը` Նունե Մովսիսյանի

Կարող եք ծանոթանալ նաև` Յանուշ Կորչակ «Մանկավարժի աղոթք»

Յանուշ Կորչակ, «10 պատվիրան ծնողներին»