Архив метки: հայ գրակ.

Մոտեցիր ինձ: Մոտ եկ: Կանգնիր կողքիս: Ձեռքդ դիր ափիս մեջ: Այսպես: Ուզում եմ ուսդ հպվի ուսիս:

Գոհար վարդն վառ առեալ ի վեհից վարսիցն արփենից:

Կապույտն այնտեղ՝ կապույտ մի դող… Էրգրի մասին գրված, թերևս, ամենաբիլ, ամենանուրբ, ամենահուզիչ բանաստեղծական խոսքը…Ն.Մ.

«Կարծես հեքիաթների միջից եկած, մեր իրականության մեջ քայլող մի զորապետ իշխան լիներ, լեռների քաջ որսկան, աշխարհե աշխարհ կտրող քարավանապետ»։ Ավ. Իսահակյան

Հունվարի 24-ին ծնվել է Պարույր Սևակը: «Հիշի՛ր, որ դու չե՜ս վերջանում, Որ դու պիտի վերսկսվես թեկուզ վա՛ղը»:

Հոկտեմբերի 30-ին ծնվել է Ավետիք Իսահակյանը:

Ցող կաթեց ալպիական մանուշակի ծաղկաթերթերի վրա։ Բուրմունքից արբեցած մի բզեզ քնել էր առէջքների մեջ և նրան այնպես էր թվում, թե աշխարհը հոտավետ բուրաստան է, ալպիական մանուշակ…

Ապրիլի 14-ին ծնվել է Համո Սահյանը: Այս իմ հրաշք աշխարհն է, ուր Շողքը տեր է, շվաքը՝  հյուր։

Լինե՜ր հեռու մի անկյուն, Լինե՜ր մանկան արդար քուն, Երազի մեջ երջանիկ, Հաշտ ու խաղաղ մարդկություն: * * * Ինչքա՜ն ցավ եմ տեսել ես, Նենգ ու դավ եմ տեսել ես, Տարել, ներել ու սիրել, Վատը` լավ եմ տեսել ես:   Դու … Читать далее →

Անուշ անուրջով պաճուճիր հոգիս, Նստիր մահճիս մոտ ու տխուր երգիր, Մոր պես քնքշաբար մոտեցիր դեմքիս, Խաղաղ փայփայիր սիրտս տարագիր։ Լայն դաշտերի մեջ դանդաղ մշուշում, Լքված լռության ծածկոցն է իջել. Իմ սիրտը հավետ կարոտն է մաշում, Իմ տխուր հոգում երգերն են ննջել։ Երգի՛ր ինձ … Читать далее →