Հատված Էռնեստ Հեմինգուեյի «Մարդու հավատամքը» գրքից

Սիրո մասին

Սերը աշխարհի և մարդու միակ արարիչն է: Սերը համամարդկային բնազդ է: Այն իմաստուն է դարձնում նրանց, ովքեր սիրում են, սրում է միտքը և թարմացնում զգացմունքները, ոգեշնչում է: Սերն ապրում և հզորանում է, երբ տալիս են: Սիրո կոչումը բոլորին տալու, բաժին հանելու մեջ է: Սերը ենթադրում է փոխադարձություն: Ուրիշին հասկանալը արդեն իսկ մեծ երջանկություն է, իսկ հասկանացվելը սիրո պարգև է՝ հաճելի և բավարարող: Սերը տալիս է՝ փոխարենը չակնկալելով որևէ բան:

Սերը համբերատար է ու ազնիվ, եթե անգամ շրջապատում կա զայրույթ, խաբեություն ու անարգանք:

Սերը չի ճանաչում ո՛չ ժամանակ, ո՛չ տարածություն, ո՛չ արտաքին հանգամանքներ:

Սերը տալիս է ուրախություն, բերում է համաձայնություն՝  անկարգությունների ու բախումների փոխարեն: Սերը չի դատապարտում:

Սերը գոյության գերագույն նպատակն է, եղբայրության մարմնացումը, բարոյական բարձր չափանիշների էությունը, համագործակցության հիմնաքարը:

Սերն ամենուր և բոլոր հանգամանքներում փնտրում և գտնում է լավը:

Սիրո մի հայացքն անգամ բավական է  բացահայտելու համար ողջ տիրեզերքն ու մարդու էությունը:

Իսկ կրոնը սերն է գործողության մեջ:

Ներկայի և ապագայի մասին

Այսօրը պատմության խաղաղ գետնախորշ չէ, այլ անդիմադրելի ուժով առաջ շտապող մակընթացության ալիք:

Նշանավոր ժամանակները անցյալում չեն, նշանավորը մեր ժամանակներն են՝ ներկան, իսկ ամենանշանավորը ապագան է:

Փոխադրամիջոցների հզորացված հնարավորություններն ու փողի ավելցուկը տարեկան այստեղ-այնտեղ ճամփորդող զբոսաշրջային հոսքեր է առաջացնում: Յուրքանչյուրը գնում է ուր որ ուզում է և, ամենայն հավանականությամբ վերադառնում է ավելի արժանավոր ու լայնախոհ դարձած, հասկանալով, որ ինքն անխեզելիորեն կապ ունի ողջ մարդկություն հետ և, որ ինքը նրա մի մասնիկն է:

Թեև թույլ, բայց մարդկության սիրտը բաբախում է որպես մեկ ամբողջություն:

Աղբյուրը՝  Эрнест Хемингуэй, Кредо человека

Ռուսերենից թարգմանությունը՝  Նունե Մովսիսյանի

Լուսանկարը՝  Ռուբեն Արմենյանի ֆեյսբուքյան էջից

Կարող եք կարդալ նաև՝  Աշխատանքի և ժամանակի մասին, Մենակության, արատների մասին