Նստել էր ծերունին ճամփեզրին ու նայում էր ճանապարհին: Տեսնում է՝ գալիս է մի մարդ, իսկ նրա ետևից՝ փոքրիկ մի տղա: Մարդը կանգ է առնում, տղային պատվիրում ծերունուն իրենց ունեցածից հաց ու ջուր տալ:
-Ի՞նչ ես անում այստեղ, ծերո՛ւկ,-հարցնում է անցորդը:
-Սպասում եմ քեզ,-պատասխանում է ծերունին: Քեզ են, չէ՞, վստահել այս երեխայի դաստիարակությունը:
-Ճի՛շտ է,-զարմանում է մարդը:
-Ուրեմն վերցրու այս իմաստությունը.
Եթե ուզում ես մեկի համար ծառ տնկել՝ տնկի՛ր պտղատու ծառ:
Եթե ուզում ես մեկին ձի նվիրել՝ նվիրի՛ր լավագույն նժույգը:
Իսկ, եթե քեզ վստահել են դաստիարակության գործ, ապա հավատա՛ երեխայի թռիչքին:
-Ինչպե՞ս ես կարող եմ դա անել, ծերո՛ւկ, եթե ինքս թռչել չգիտեմ,-զարմացավ մարդը:
-Այդ դեպքում տղային դաստիարակության մի՛ վերցրու,-ասաց ծերունին՝ սևեռուն հայացքն ուղղելով երկինք:
Անցան տարիներ:
Ծերունին նստել էր նույն տեղում և նայում էր երկնքին:
Տեսնում է՝ թռչում է տղան, իսկ ետևից՝ նրա ուսուցիչը:
Իջնելով ծերունու մոտ՝ նրանք խոնարհվեցին:
-Ծերո՛ւկ, հիշո՞ւմ ես, դու ինձ պատվիրեցիր տղային թևեր տալ: Ես գտա ճանապարհը…Տեսնո՞ւմ ես՝ ինչպես են նրա թևերը աճել,-հպարտությամբ ասաց ուսուցիչը՝ քնքշորեն նայելով իր աշակերտի թևերին:
Բայց ծերունին թեթևակի հպվեց ուսուցչի թևերին, շոյեց ու շշնջաց.
-Ինձ ամենաշատը ուրախացրին քո փետուրները…
Աղբյուրը՝ Շալվա Ամոնաշվիլի, «Հավատ և սեր»
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Նունե Մովսիսյանի
Լուսանկարը՝ անձնական արխիվից
Կարող եք կարդալ նաև՝ Շալվա Ամոնաշվիլի, «Շտապե՛ք երեխաներ, թռչել ենք սովորելու», «Հավատ և սեր» գրքերից հետևյալ թարգմանությունները
Ովքե՞ր են քո երեխաները, ուսուցի՛չ
Ի՞նչ է հարկավոր, որպեսզի թևեր աճեն
Уведомление: Շտապեք, երեխանե՛ր, թռչել ենք սովորելու | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)
Уведомление: Շտապե՛ք երեխաներ, թռչել ենք սովորելու | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)
Уведомление: Շալվա Ամոնաշվիլի | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)
Уведомление: Թարգմանական ստուգատեսին | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)
Уведомление: Միտքը՝ սրտին | Հայկական կակաչ (Papaver Armeniacum)